Sonunda pazar günlerimi evde geçirebileceğim bir yerde çalışıyorum, yaşasın! Sabah uyandığımda yağmur vardı, şimdiyse gökyüzü pırıl pırıl. Geçen gün Kosta Rika'ya epey iç geçirmiştim. Ama bugün, son çektiğim fotoğrafları incelerken, aradığım mutluluğun her gün yürüdüğüm kumsalda olduğunu keşfettim. Galiba çok şanslıyım...Şu manzaranın güzelliğine bakar mısınız... Amatör bir kamerayla amatör bir çekim üstelik.
Okuduğum bir kitap'dan size kısa bir hikaye anlatayım. Adam hergün sağlığı için yürüyüşe çıkıyormuş yanına köpeğini de alarak. Sürekli aynı güzargahta hareket ediyorlarmış. Bir zaman sonra adam inanılmaz bir şey fark etmiş, köpeği güzel bir çiçek gördüğünde gidip kokluyor, başka bir hayvan gördüğünde hemen onun yanına koşuyor, farklı bir şeyler gördüğünde peşinden koşabiliyormuş. Adam anlamış ki köpeği mutlu olabilmek için her anı kullanıyor. Daha sonra adam da anı yaşamaya başlamış. Güzel bir manzara gördüğünde yürüyüşüne ara verip manzaranın tadını çıkarmış, daha önce yürüş esnasında karşılaştığı dostları ile kısa kestiği konuşmalarını biraz daha uzatmış, doğadaki o eşsiz kokuların farkında varabilmiş. Demek istediği şu ki mutlu olmak bizim elimizde olan bir şey Çok fazla extralara gerek yok ama yine de Kosta Riko hiç fena olmaz...
YanıtlaSildiyebilirsiniz ki ilk günlerden nasıl oldu da bu kadar popüler oldum :) -ben bir önceki yorumu yapan kişi- ben hergün sonraki bloglara bakarım(sayfanın en üstünde) baktım siz daha bloğu yeni açmışsınız biraz heveslenseniz hiiç de fena olmaz.Ben uzun bir süredir yazıyorum sayılır hergün yorum yapan var mı diye bakıyorum hiç yorum yapan çıkmıyor sanırım popüler olamayacağım.
YanıtlaSilSevgili birkan, kesinlikle dediğinize katılıyorum. Sözünüze de şunu eklemek istiyorum; insan ancak yaşamak istediği hiçbir anı ertelemezse huzur içinde ölebilir. Kosta Rika ve nicelerini görebilmek umuttan ziyade bir hedef artık benim için.Blogunuzu ben de takip edeceğim bundan böyle.Sevgiler...
YanıtlaSil