10 Ocak 2012 Salı

Z A M A N

Ah o cilveli küçük sevgili... Kırılgan, naif, kaprisli...

"Bak ben burdayım ama, hadi gel oynayalım" derken, gözlerini kırpıştıran o küçük şeytan...

Sen nasıl olduğunu anlamadan elindekileri alıp kaçıveren sokak çocuğu o... Sevgisiz... Acımasız... Cahil... Tehlikeli...

Yine anlamadım nasıl da geçtiğini. Lakin küçük sırrımız daim, yazmak benim panzehirim... Yine geldi buldu beni. Yine biçare doladım kalemime elimi. Artık yenik düştükçe, akacak ellerimden zehir, kağıt paklayacak beni.

Son nefese dek durmayacak bu yürek, belli.

Ne diyeyim o zaman, aç kapını zamansız alem, al içine beni.

SAFA GELDİM, HOŞGELDİM :)