Her biten aşk eksiktir aslında... Söylenecek çok şey, gidilecek çok yer, uyunacak çok gece vardır. Üstünden koca bir ömür geçse, ona ait bir şeyi eline aldığında sızlar burnunun direği. Onda kalmış parçanın yeridir aslında acıyan. İçindeki o koca boşluğa bakar durursun. Çünkü giderken, canından koparıp ona verdiğin parçanın yerine koyduğunu da alıp götürmüştür. Ve o koca boşluk, hep kanar. Her gece kanayan yerden bir pıhtı kopup kalbinin derinliklerine gömülür. Biriktikçe hicran olur. Kimi zaman o hicranı bile seversin. Çünkü sana onu hatırlatır; onun yarattığıdır; onunla birlikte nefes alır.
O, eski günlerin tanığıdır.
O kadim dost, herşeyin kanıtıdır.
O kopan parçalar bazen herşeye bedeldir. Asıl olan o koca parçaları doğru insanlara verebilmektir.
YanıtlaSilBırak o boşluğu pıhtılar değil, onun da sana armağan ettiği kalpler ve dudaklarına kondurduğu buseler doldursun...
İpek abla ankara ne kadar güzel ve hoş bir yermiş ama burada askerlik gerçekten çok zor :)
YanıtlaSilBirkancım, hayırlı olsun askerliğin. Ankara'ma iyi bak. Kendine de!
YanıtlaSil