Zaman geçiyor sevgili blog. Her geçen gün biraz daha alışıyorum yeni hayatıma. Küçük planlar bile yapmaya başladım biliyor musun... Mayıs ortası itibariyle, iyice ısınan havayı fırsat bilip dalış okuluna kayıt oluyorum. Şimdi nerede olduğunu bilmediğim fırça ve boyalarımdan vazgeçip, yeni bir set alıp, yeniden makete başlıyorum. Yeni filmleri ajandama bir bir not ediyorum, en kısa zamanda dvdlerini edinmek üzere. Küsüm kitaplara, zira uzun saatler boyu okumaktan bir parça yoruldum bu ara. Eskiyi çok düşünür oldum, yeterince uzaklaştığımdan mıdır nedir, epey silikleşmişler artık. Anımsayamıyorum. Galiba işe yaradı planım :)
Biliyor musun, törpülendim ben burada. Her şeye kızmamayı, derin bir nefes alıp yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirip herşeyi yeni baştan anlatmayı, gerekirse bunu iki-üç kez tekrarlamayı, kendime rağmen susmayı, kendime rağmen konuşmayı, kendime rağmen vazgeçmeyi, kendime rağmen kabullenmeyi öğrendim.
Kalınlaşıyor kabuğum, geri dönüşümsüz bir değişim içindeyim. Aşka inanmak istiyorum.
