28 Haziran 2010 Pazartesi

EKSİĞİM...

Her biten aşk eksiktir aslında... Söylenecek çok şey, gidilecek çok yer, uyunacak çok gece vardır. Üstünden koca bir ömür geçse, ona ait bir şeyi eline aldığında sızlar burnunun direği. Onda kalmış parçanın yeridir aslında acıyan. İçindeki o koca boşluğa bakar durursun. Çünkü giderken, canından koparıp ona verdiğin parçanın yerine koyduğunu da alıp götürmüştür. Ve o koca boşluk, hep kanar. Her gece kanayan yerden bir pıhtı kopup kalbinin derinliklerine gömülür. Biriktikçe hicran olur. Kimi zaman o hicranı bile seversin. Çünkü sana onu hatırlatır; onun yarattığıdır; onunla birlikte nefes alır.
O, eski günlerin tanığıdır.
O kadim dost, herşeyin kanıtıdır.